Waarom hecht het OK-SCORE INSTITUTE zo aan onafhankelijkheid?
- Het OK-Score Institute wenst nimmer beïnvloed te kunnen worden en ongeacht de belangen zijn objectieve oordeel te kunnen uitspreken.
- Dit oordeel moet transparant zijn en door derden reproductief kunnen worden gecontroleerd.
- Een OK-Score zal daarbij zowel solicited d.w.z indien gevraagd als not-solicited d.w.z ongevraagd altijd eenzelfde resultaat opleveren.
Hoe wordt een oordeel reproductief gecontroleerd?
Wetenschappers, journalisten en instituten zoals b.v. de NBA (vroeger NIVRA) werden en worden - in onderling overleg - altijd in staat gesteld elke openbaar gepubliceerde OK-Score reproductief te controleren.
Dit geschiedt door het zogenaamde nul-model (een winst- en verliesrekening en een balans van nul Euro) te vullen met diezelfde openbaar beschikbare gegevens van het te onderzoeken bedrijf.
De wetenschap vereist nu eenmaal dat een OK-Score - als voorspelling - achteraf ook reproductief onderzocht kan worden en dient dan met dezelfde gegevens uiteraard ook dezelfde voorspelling op te leveren.
Op deze wijze is een wetenschappelijke vergelijking met andere "credit risk models" ook probleemloos uit te voeren. Aan deze vereiste wenst het Institute zich volledig te houden. Daarnaast is het CAP (Cumulative Accuracy Profile) b.v. in vergelijking met Standard & Poor beschikbaar.
Intussen werd onder toezicht van het Parket van Politie te Brussel en vertegenwoordigers van het Instituut van Forensische Accountants bestaande fraude-dossiers drie jaar eerder dan de politie gedetecteerd. Omdat ook een globale inschatting van de fraude gemaakt kon worden, hebben Curatoren in Nederland ook opdrachten verstrekt die feilloos tot inzichten in de wijze van failleren (en hun aansprakelijkheid) hebben geleid.
Waarom is het proefschrift niet verschenen?
Tijdens het laatste onderzoeksjaar werd het aan alle partijen duidelijk welke enorme commerciële potentie maar ook welke gevaren er verscholen zaten in de OK-Score. Aangezien elke promotie vereist dat de onderliggende algoritmes bekend moeten zijn, zou die bekendmaking juist het prijsgeven van de marktpotentie en gevaren hebben betekend. Op grond hiervan heeft Okkerse afgezien van een promotie.
Analoog aan een stelling in een ander proefschrift kan daarbij worden gesteld dat het gevoel van verwondering veelal mooier is dan het antwoord op de vraag.
Waarom vijf boekjaren?
De OK-Score is een dynamisch model. Elk volgend boekjaar maakt aanscherpingen op de blauwdruk van het eerste boekjaar. Na vijf boekjaren is het, zoals gebleken is uit het empirisch onderzoek, pas verantwoord een oordeel over een onderneming uit te spreken. Dit is ook één van de redenen dat de testperiode - na de start van het wetenschappelijk onderzoek in 1995 pas in 1999 begon en tot 2002 voortduurde. Alvorens real life te gaan werd een door register-accountants gedocumenteerde backtesting over 1998-2003, zoals door de AFM voorgeschreven, uitgevoerd.
Waarom geen financials, verzekeringsmaatschappijen en real estate ?
Financials en verzekeringen hebben een afwijkende verlies- en winstrekening en balans. Daarnaast was er destijds wereldwijd [na de credietcrisis zou dit wellicht beter zijn geweest] onvoldoende onderzoeksmateriaal van gefailleerde ondernemingen beschikbaar om te testen.
Real Estate kent veelal statutaire voorschriften m.b.t. vreemd vermogen. Hierdoor functioneert één van de OK-Score variabelen onvoldoende.
Waarom een dubbelblind onderzoek?
Stel dat gegeven zou worden dat de cijfers betrekking zouden hebben op een vliegtuigonderneming. Het ligt voor de hand dat de onderliggende onderneming dan wellicht Fokker zou kunnen zijn. Om dat soort beïnvloeding uit te sluiten, werd voor deze opzet gekozen.
Hoe groot was de verzameling?
Het eerste onderzoek omvatte enkele honderden [bekende] bedrijven, het tweede exact honderd onbekende en de laatste en derde van de drie onderzoeken bestond uit een verzameling van 43 onbekende ondernemingen waarvan het aantal gefailleerden (t.w. 10 stuks) en de betreffende nummers van de gefailleerden niet waren gegeven.
De opdracht was om de gefailleerden tijdig - d.w.z. ten minste één jaar vóór het faillissement - te hebben gesignaleerd. De laatste twee onderzoeken vonden out of sample plaats. Dit betekent dat na de kalibratie van het model gedurende het eerste onderzoek mede door het onderzoeksmateriaal zelf, het model in elk daarna volgend onderzoek op nieuw en onbekend materiaal werd getest.
Om uit een verzameling van 43 feilloos random de 10 gefailleerden te detecteren is een kans van 10/43x9/42x8/41 enzovoorts en is afgerond 1 op 2 miljard.
Wat wordt verstaan onder de type I en type II fouten?
Onder deze zogenaamde type fouten wordt het volgende verstaan:
- Type I fout: Indien het OK-model de onderneming OK (dus niet risicovol) noemt, terwijl de onderneming in werkelijkheid het jaar daaropvolgende failliet zal gaan.
- Type II fout: Indien het OK-model de onderneming NIET OK = OK-Klasse 10 (dus risicovol) noemt, terwijl de onderneming het jaar daaropvolgende niet failliet ging.
Wat was de uitkomst?
De OK-Score scoorde in het dubbelblinde onderzoek op de type I fout 100% betrouwbaarheid en op type II fout 82% nauwkeurigheid. [Zie hiertoe verklaring van notaris Mr. E.W. Groenveld.
Echter ná de bekendmaking van de branche, dat voor dat dubbelblinde onderzoek moest worden achtergehouden doch essentieel is voor de klasseringsmethode, namen de Type II fouten af en nam de betrouwbaarheid van de voorspelling toe van 82% naar 97%.
Voor de beoordeling van dit verplichte onderscheid tussen de status [niet failliet] en/of de status [gezond] is daarbij het volgende van belang. Uit de verdere beoordeling van de betreffende ondernemingen bleek namelijk, dat de enkele foutief [met een klasse 10] geklasseerde ondernemingen die weliswaar niet failliet gingen, wél allemaal in zeer zwaar weer terechtkwamen.
Als voorbeeld noemen wij hier LAURUS. Dit is de reden waarom er thans niet meer gesproken wordt dat een onderneming met een Klasse 10 waardering failliet zál gaan, maar wél een periode van desintegratie zal doormaken, waarbij een faillissement óók tot de mogelijkheden behoort.
Deze periode levert wel veelal een ernstig verlies op voor de bestaande aandeelhouders. Anderzijds biedt het aan het zittende management of toezichthouders tijdig een ernstige vingerwijzing voor serieus ingrijpen om een faillissement te voorkomen.
Welke partijen namen deel aan het onderzoek?
Het onderzoek vond plaats op de cijfers van ondernemingen die werden aangeleverd door de ING, Parcom Ventures, NPM en Graydon.
De cijfers van elke onderneming mochten met eenzelfde factor zijn vergroot of verkleind om daarmede bewuste zoektochten naar bestaande ondernemingen uit te sluiten. Elke onderneming werd door de notaris geanonimiseerd en random genummerd.
Hoe was het onderzoek gestructureerd en hoe groot waren de verzamelingen ?
Er waren drie onderzoeken.
Het eerste bestond uit enkele honderden bedrijven waarvan de feitelijke omstandigheden bekend waren.
Onder de feitelijke omstandigheden wordt bedoeld dat bekend was welke status [failliet/lopend] de onderneming had en diende om de eerste kalibratie te kunnen maken.
Het tweede onderzoek richtte zich op honderd anonieme bedrijven, die gebruikt werden om de eerste kalibratie poging te testen. Hierop aansluitend kon de kalibratie nogmaals worden versterkt.
Het laatste en derde van de drie onderzoeken bestond uit een verzameling van 43 onbekende ondernemingen waarvan het aantal gefailleerden (10 stuks) én de betreffende nummers van de gefailleerden niet waren gegeven. De opdracht was om de gefailleerden tijdig - d.w.z. ten minste één jaar vóór het faillissement - te hebben gesignaleerd. Een random poging daartoe heeft één op de afgerond twee miljard keer kans op succes !
Waar kunnen wij met elkaar in discussie?
U kunt altijd in contact komen door te mailen naar .
Transparantie
Regelmatig worden er - zeer terecht - meestal door journalisten, wetenschappers en/of institutionele beleggers, indringende vragen gesteld over de transparantie van de OK-Score toepassingen. Het OK-Score Institute kan hierop als volgt antwoorden en verwijst naar wat er over transparantie wordt geschreven in Wikipedia.
Doel van transparantie
Het doel van transparantie is het wekken van vertrouwen. Vaak wordt ook gesuggereerd dat als iets transparant is, het daarmee ook juist is.
Methoden om transparantie te bereiken volgens Wikipedia
- Door afspraak, protocol of richtlijn
Dit komt erop neer dat we met elkaar afspreken dat we transparant zijn.
Daar zijn verschillende subcategorieën in, protocollen, richtlijnen etc. Wat hierin essentieel is, is dat iedereen zich aan de afspraken dient te houden. In de praktijk is implementatie van transparantie meestal hierop gebaseerd. Deze methode is eenvoudig te implementeren. Uiteindelijk komt het neer op: Er is een afspraak dat er transparantie is. - Voorbeeld van Wikipedia
In een stenen huis zonder ramen staat een blauw bankstel. U staat buiten dus u kunt dat niet zelf zien. Maar u ontvangt van een toezichthouder die in dat huis geweest is een rapport dat het bankstel blauw is. En dat klopt zolang de rapporteur u een correct rapport gegeven heeft. En als u over drie maanden wilt weten wat op dat moment de kleur van het bankstel is dan vraagt u de rapporteur om dan opnieuw een rapport op te maken. Dit is transparantie door afspraak.
Het voorbeeld van het OK-Score Institute.
In een stenen huis zonder ramen bevindt zich de OK-Score portfolio. U staat buiten en u kunt dus de portfolio niet zelf zien. Maar u ontvangt van de toezichthouder die in dat huis geweest is een rapport over het rendement en de stand van de OK-Score portfolio. En dat klopt zolang de rapporteur u een correct rapport gegeven heeft. En als u over drie maanden wilt weten wat op dat moment de stand van de OK-Portfolio is, dan vraagt u de rapporteur om dan opnieuw een rapport op te maken. Dit is transparantie door afspraak.
Conclusie
Transparantie door afspraak is eenvoudig te implementeren, maar is tijdrovend; de rapporteur stelt een rapport op, en u moet dat lezen. Daarmee is het kostbare transparantie.
Essentieel is dat iedereen zich bij transparantie door afspraak aan die afspraken moet houden. Dat is de achilleshiel van de transparantie door afspraak, en daarmee van Corporate Governance. Bovendien staat of valt de transparantie door afspraak met de integriteit van de rapporteur.
Door de (Institutionele) Belegger echter zelf deelgenoot te maken van het beleggingsproces is er voor hem/haar 100% zeker wat er gebeurt. En dat is pas echt transparantie.
Dat is wat het OK-Score Institute aanbiedt en vervalt elke drogreden over de uitkomsten van de OK-Score manier van beleggen.